آیا کارفرما می تواند با مرخصی کارگر بدون پرداخت حقوق موافقت کند؟
راهنمای مقاله
پرداخت حقوق و دستمزد کارگر در روابط کاری از اهمیت بالایی برخوردار است که جز یکی از وظایف اصلی کارفرما به شمار میرود. کارفرما نسبت به کارگر وظایف مختلفی دارد که یکی از مهمترین آن پرداخت حقوق کارگران در زمان تعیین شده در قرارداد کار میباشد.
در قانون کار، کارگر به کسی گفته می شود که در ازای دریافت حقی السعی برای کارفرما کار انجام میدهد. حق السعی همان حقوق و دستمزد کارگر میباشد که توسط کارفرما پرداخت میگردد.
در قرارداد کار به طور صریح ذکر میشود که کارفرما در زمان خاص میبایست اقدام به پرداخت حقوق کلیه کارگران نماید.
کارفرما شخصی است که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حقالسعی کار میکند. در قانون کار برای کارفرما شخصیت حقیقی و حقوقی متصور شده است اما کارگر صرفا شخصیت حقیقی دارد.
در واقع طرفین اصلی در قرارداد کار می توانند دو شخص حقیقی یا یک شخص حقیقی و یک شخص حقوقی باشند.
موضوع پرداخت حقوق کارگران یکی از اصلیترین مشکلات در روابط کاری به شمار میرود. علت اصلی قطع روابط کاری بین کارگر و کارفرما به خاطر عدم پرداخت حقوق میباشد.
در حال حاضر بسیاری از مشاغل کشورمان با این گونه مشکلات مواجه هستند و کارفرما به دلایل مختلف امکان پرداخت دستمزد کارگران را ندارد.
در این صورت کارگر چاره ای جزو طرح شکایت علیه کارفرما ندارد. مشاغل مختلفی که به دلیل ورشکستگی توان پرداخت حقوق کارگران را ندارند و کارگر نیز برای احقاق حقوق قانونی خود میتواند از طریق مراجع ذی صلاح موضوع مربوطه را مورد پیگیری قرار دهد.
کارفرما به دلایل مختلف ممکن است از پرداخت دستمزد کارگران خودداری کند یا با تاخیر حقوق آنها را پرداخت نماید. متاسفانه موضوع عدم پرداخت دستمزد کارگران یکی از معضلات اصلی در جامعه ما محسوب میشود که در حال حاظر بسیاری از کارگران چندین ماه حقوق خود را دریافت نکردهاند.
بنابراین حقوق و دستمزد در روابط کاری از حساسیت بالایی برخوردار می باشد و قانونگذار نیز توجه خاصی در این زمینه دارد.
در قرارداد کار، میزان دستمزد و حقوق کارگر به طور توافقی تعیین میشود که نباید از حداقل میزان تعیین شده کمتر باشد. البته کارفرما میتواند دستمزد کارگر را بیشتر از میزان مصوب وزارت کار پرداخت کند که هیچ گونه الزام قانونی در این زمینه وجود ندارد.
وزارت کار هر ساله پایه حقوق کارگران را تعیین میکند که کارفرما موظف به پرداخت حداقل دستمزد قانونی میباشد. کارفرما این اختیار را ندارد که کمتر از حقوق قانونی به کارگران بپردازد. در غیر این صورت کارگر میتواند به دلیل پرداخت حقوق کمتر از میزان مصوب قانونی علیه کارفرما اقامه دعوا نماید.
عمده دعاوی بین کارگر و کارفرما به موضوع پرداخت حقوق و دستمزد ارتباط دارد که در صورت شکایت کارگران، اداره کار صلاحیت رسیدگی خواهد داشت.
البته در خصوص مراجع صالح به رسیدگی شکایات کارگر و کارفرما در ماده 157 قانون کار به طور مفصل بحث شده است که در صورت عدم سازش و حل و فصل اختلافات به صورت مسالمتآمیز بین کارگر و کارفرما، هیاتهای تشخیص و حل اختلاف اداره کار به چنین دعاوی رسیدگی میکنند.
مرخصی بدون حقوق یکی از شناخته شده ترین مسائل در روابط کاری به شمار میرود. کارگران در طول سال میتوانند بنا به نظر کارفرما کار نکنند که به اصطلاح آمیانه به مرخصی میروند. البته مرخصی و تعطیلی کارگران جز حقوق قانونی آنها به شمار میرود و حداقل چند روز در سال را میتوانند کار نکنند.
مرخصی انواع مختلفی که در قانون کار صراحتا به آن اشاره شده است. یکی از انواع مرخصیهای پیشبینی شده در این قانون، مرخصی بدون حقوق است که مشمولان قانون کار اعم از کارگران و کارمندان میتوانند به مدت دو سال از مرخصی بهرهمند شوند. البته در این دوران حقوق و مزدی به آنها تعلق نخواهد گرفت.
کارفرما میتواند با مرخصی کارگران بدون پرداخت حقوق موافقت کند که در این شرایط به کارگران هیچگونه دستمزد و حقوقی تعلق نمیگیرد. بنابراین کارمند یا کارگرانی که درخواست مرخصی میدهند، به لحاظ قانونی نمیتوانند بابت عدم پرداخت حقوق در این دوران از کارفرما شکایت کنند.
تعریف مرخصی در قانون کار
در قانون کار از مواد 62 الی 75 به شرایط مرخصی و روزهای تعطیلی کارگران پرداخته است. مرخصی به طور خاص مورد توجه قانونگذار قرار دارد و به نوعی در این زمینه از کارگران حمایت کرده است.
گفتنی است که جنبه حمایتی قانون کار صرفا به موضوع مرخصی ختم نمیشود بلکه سایر موضوعات این قانون نیز از کارگران حمایت خاصی شده است.
یکی از مهمترین مسائلی که هر کارمند و کارگر ادارات دولتی و خصوصی با آن مواجه است، انواع مرخصی، تعداد روزهای مرخصی در سال، نحوه استفاده از مرخصیهای اداری و شیوه اجرای آنها است.
در قانون، شیوههای متفاوتی برای گرفتن مرخصی وجود دارد که کارگر تحت شرایطی میتواند از مرخصی استفاده نماید.
مرخصی نوعی حق قانونی برای کارگر یا کارمند به شمار میرود و بدین معنا است که کارگر در روزهایی غیر از روزهای تعطیل می تواند محل کار را ترک کند که البته موافقت کارفرما در این شرایط بسیار مهم است.
موضوع مرخصی پیشینه چندین ساله در کشورمان دارد و همواره مورد تاکید قانونگذار نیز بوده است. مرخصی مطابق قانون کار به انواع گوناگون تقسیمبندی می شود که در این مقاله قصد داریم به صورت تخصصی به موضوع مرخصی بدون حقوق شرایط آن نیز بپردازیم.
منظور از مرخصی بدون حقوق چیست؟
مرخصی اصولا با پرداخت حقوق و مزایا همراه است اما نوع دیگری از مرخصی در قانون کار پیشبینی شده است که هیچگونه دستمزد و حقوقی به کارگر تعلق نمیگیرد.
در واقع کارگر با توجه به شرایطی که برای وی پیش آمده است، درخواست مرخصی بدون حق میدهد که معمولا کارفرمایان با چنین درخواستهایی موافقت میکنند.
مرخصی بدون حقوق همانطور که از نام آن پیدا است، بدون پرداخت حقوق میباشد. به بیان دیگر در این نوع مرخصی حقوق و دستمزد ماهانه به کارگر تعلق نمیگیرد که البته خود کارگر با این شرایط موافق میباشد. در واقع چنین مرخصی از طرف کارگر درخواست می شود و کارفرما کارگر را به انجام این امر ملزم نمی کند.
مرخصی بدون حقوق عموما زمانی مطرح میشود که برای کارگر یا کارمند مشکل خاصی به وجود آمده است که با توجه به خاص بودن شرایط کارفرما مجوز مرخصی به کارگر بدون پرداخت حقوق به وی را صادر میکند.
مشکلات خانوادگی و شخصی میتواند دلیلی بر مطالبه مرخصی بدون حقوق باشد تا کارگر بتواند در این دوران به حل و فصل مشکلات به وجود آمده و تامین خواسته های خود بپردازد.
مدت زمان قانونی مرخصی بدون حقوق
سوال اساسی که در مورد مرخصی بدون حقوق مطرح میشود این است که در قانون کار تا چه مدت زمانی برای این مرخصی پیشبینی شده است؟ مدت زمان قانونی مرخصی بدون حقوق چه قدر است؟
مرخصی به معنا ترک کار برای همیشه و به طور دائم نمیباشد. کارگر تنها برای مدت زمان مشخصی میتواند از مرخصی استفاده کند و بعد از گذشت مدت زمان قانونی آن باید به محل کار خود بازگردد.
در مورد مدت زمان مرخصی بدون حقوق ماده 16 قانون کار بیان می کند: قرارداد کارگرانی که مطابق این قانون از مرخصی تحصیلی و یا دیگر مرخصیهای بدون حقوق یا مزد استفاده میکنند، در طول مرخصی و به مدت دو سال به حال تعلیق در میآید.
مطابق ماده مزبور، مدت زمان تعیین شده برای مرخصی بدون حقوق به مدت دو سال میباشد که البته شرایط مرخصی تحصیلی نیز به همین روال میباشد.
بنابراین در مرخصی بدون حقوق، کارگر تنها میتواند به مدتن 2 سال محل کار را ترک کند و بعد از اتمام این مدت میبایست به فعالیت کاری خود بپردازد.
بنابراین مدت مرخصی بدون حقوق اشخاصی که مشمول قانون کار هستند، دو سال خواهد بود. البته مرخصی تحصیلی نیز به مدت دو سال دیگر قابل تمدید میباشد.
به بیان دیگر حداکثر مدت زمان مرخصی تحصیلی چهار سال میباشد اما در خصوص مرخصی بدون حقوق حداکثر زمان در نظر گرفته شده در قانون دو سال میباشد.
زمان استفاده از مرخصی بدون حقوق
زمان دقیق استفاده کارگر از مرخصی بدون حقوق به صورت توافقی و با نظر کارفرما تعیین میشود. به موجب ماده 69 قانون کار، تاریخ استفاده از مرخصی با توافق کارگر و کارفرما تعیین میشود و در صورت اختلاف بین کارگر و کارفرما نظر اداره کار و امور اجتماعی محل لازم الاجراء است.
بنابراین تعیین زمان استفاده از مرخصی بدون حقوق به توافق بین کارگر و کارفرما بستگی دارد. ممکن است کارگر درخواست مرخصی بدون حقوق را به کارفرما ارائه دهد اما کارفرما بعد از گذشت چند ماه با ارائه چنین درخواستی موافقت کند.
در صورتی که در این زمینه بین کارگر و کارفرما اختلاف نظر وجود داشته باشد، اداره کار صلاحیت رسیدگی خواهد داشت. در صورتی که اداره کار در مورد تاریخ استفاده کارگر از مرخصی بدون حقوق نظر خود را اعلام کرد، طرفین ملزم به رعایت و اجرای صحیح آن هستند.
بازگشت به کار بعد از مرخصی بدون حقوق
استفاده از مرخصی بدون حقوق توسط کارگر تقاضا میشود. در واقع کارفرما نمیتواند کارگر را در این زمینه اجبار کند که حتما به مرخصی برود. بلکه با اختیار و اراده شخص کارگر صورت میگیرد.
موافقت کارفرما در این زمینه شرط میباشد؛ به بیان دیگر تا زمانی که کارفرما با درخواست مرخصی بدون حقوق موافقت نکند، امکان ترک کار برای کارگر وجود ندارد.
استفاده از مرخصی بدون حقوق منوط به درخواست کارگر و موافقت کارفرما است. کارگر ابتدا درخواست خود را به کارفرما ارائه میدهد و بعد از تایید از جانب کارفرما می تواند از شرایط مرخصی بهرهمند شود.
بازگشت به کار بعد از مرخصی بدون حقوق یکی دیگر از مسائل مهم در این زمینه میباشد. بسیاری از افراد تصور میکنند که وقتی کارگر به مرخصی می رود دیگر امکان بازگشت وی به محل کار وجود ندارد یا شرایط بازگشت کارگر به کار بعد از مرخصی بسیار سخت و پیچیده میشود.
ماده 72 قانون کار در این باره بیان می کند: نحوه استفاده از مرخصی بدون حقوق کارگران و مدت آن و شرایط برگشت آنها به کار پس از استفاده از مرخصی با توافق کتبی کارگر یا نماینده قانونی او و کارفرما تعیین خواهد شد.
به موجب این ماده، بعد از مرخصی بدون حقوق امکان بازگشت کارگر به محل کار سابق خود وجود دارد و هیچگونه محدودیتی در این زمینه نمیباشد.
در واقع بازگشت به کار بعد از مرخصی جز حقوق قانونی کارکر یا کارمند به شمار میرود و کارفرما نمی تواند کارگر را در این زمینه منع کند.
کارگر میبایست درخواست استفاده از مرخصی بدون حقوق را به صورت کتبی به کارفرما ارائه کند و بعد از پذیرش و تایید از طرف وی امکان ترک کار و شرایط استفاده از این نوع مرخصی وجود دارد.
همچنین در مواقعی که کارگر قصد بازگشت به کار را دارد، می تواند با ارائه توافقنامه کتبی به کارفرما در محل کار خود حاضر شود و به فعالیت خود بپردازد.
بنابراین امکان بازگشت به کار پس از استفاده از مرخصی بدون حقوق یا مزد وجود دارد و با پایان مدت زمان قانونی مرخصی بدون حقوق، بازگشت به کار حق کارگر یا کارمند می باشد و کارفرما نیز مکلف به پذیرش وی خواهد بود.
لازم به ذکر است که کارفرما نمی تواند از بازگشت کارگر به محل کار بعد از مرخصی ممانعت کند. در واقع کارفرما بعد از انجام بررسی های لازم و ارائه توافقنامه مزبور مجوز بازگشت کارگر به شغل سابق خود را صادر میکند و وی مجدد میتواند به فعالیت کاری خود ادامه دهد.
آیا مدت زمان مرخصی بدون حقوق جز سوابق کاری کارگر محسوب میشود؟
بعد از ارائه توضیحات جامع در مورد مرخصی بدون حقوق و شرایط استفاده از آن ممکن است این سوال مطرح شود که آیا مدت زمان استفاده از مرخصی بدون حقوق جز سوابق کاری کارگر محسوب میشود یا خیر؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که مدت زمان مرخصی بدون حقوق جزو سوابق کاری کارگر به شمار نمیرود. زمانی که کارگر از این نوع مرخصی استفاده می کند، هیچگونه سوابق کاری برای او لحاظ نمیشود.
در صورتی که بعد از مرخصی به کار بازگردد، مانند گذشته روز های فعالیت او در کارگاه جز سوابق کاری به شمار میرود.
لازم به ذکر است که احتساب سابقه کاری در مرخصی بدون حقوق امری طبیعی و معقول به نظر نمیرسد؛ زیرا در این شرایط کارگر در محل کار حاضر نمیباشد و هیچگونه فعالیت کاری ندارد و به طور کلی محل کار خود را ترک کرده است. به همین جهت نمی توان مدت زمان مرخصی بدون حقوق را در سوابق کاری کارگر لحاظ کرد.
بنابراین مدت زمان استفاده از مرخصی بدون حقوق در قانون کار جز سابقه کاری مشمولان محسوب نخواهد شد و تنها در صورت اشتغال به کار مجدد سابقه کار وی ادامه خواهد یافت.
برخی از کارگران با تصور این که مرخصی بدون حقوق جز شرایط کاری آنها محسوب میشود، چنین درخواستی را به کارفرما میدهند و غافل از آن که این نوع مرخصی جز سابقه کاری آنها به شمار نمیرود.
ایام تعطیل در قانون کار
مطابق ماده 62 قانون کار، روز جمعه، روز تعطیل هفتگی کارگران با استفاده از مزد میباشد. در صورت انجام فعالیت و کار توسط کارگر در روزهای تعطیل به وی مزایا و پاداش علاوه بر حقوق اصلی وی تعلق می گیرد.
کارگرانی که به هر عنوان به این ترتیب روزهای جمعه کار میکنند، در مقابل عدم استفاده از تعطیل روز جمعه ۴۰% اضافه بر مزد دریافت خواهند کرد.
در امور مربوط به خدمات عمومی نظیر آب، برق، اتوبوسرانی و یا در کارگاههایی که حسب نوع یا ضرورت کار و یا توافق طرفین، بهطور مستمر روز دیگری برای تعطیل تعیین شود، همان روز در حکم روز تعطیل هفتگی خواهد بود و به هر حال تعطیل یک روز معین در هفته اجباری است.
در صورتی که روزهای کار در هفته کمتر از شش روز باشد، مزد روز تعطیل هفتگی کارگر معادل یک ششم مجموع مزد یا حقوق دریافتی وی در روزهای کار در هفته خواهد بود.
کارگاههایی که با انجام ۵ روز کار در هفته و ۴۴ ساعت کار قانونی کارگرانشان از دو روز تعطیل استفاده میکنند، مزد هر یک از دو روز تعطیل هفتگی برابر با مزد روزانه کارگران خواهد بود.
علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جز تعطیلات رسمی کارگران به حساب میآید.
قرارداد بین کارگر و کارفرما
در بدو شروع به کار بین کارگر و کارفرما قراردادی منعقد شده و تمامی شرایط و ضوابط کار در آن درج می شود. قرارداد کار می تواند طبق شرایط گوناگون بین طرفین بسته شود اما باید تمام اصول و مقررات قراردادنویسی در آن رعایت شود.
قرارداد کار عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حقالسعی کاری را برای مدت موقت یا غیرموقت برای کارفرما انجام میدهد.
بنابراین قرارداد می تواند بین کارگر و کارفرما به صورت کتبی یا شفاهی به امضا برسد اما در صورت انعقاد قرارداد به صورت شفاهی قطعا در ادامه مسیر مشکلات فراوانی برای طرفین به وجود میآید.
همانگونه که ذکر شد، یکی از حقوق قانونی کارگران، پرداخت دستمزد آنان به میزان تعیین شده توسط وزارت کار میباشد.
در قرارداد کاری میزان حقوق و دریافتی کارگران و زمان دقیق پرداخت آن باید ذکر شود. طرفین قرارداد کار نمیتواند رقمی کمتر از این مبلغ را به عنوان حداقل دستمزد کارگر تعیین نمایند.
در واقع کارفرما میبایست پایه حقوق وزارت کار را در قرارداد ذکر کند و به لحاظ قانونی درج کمتر این میزان جایز نمیباشد.
اشخاصی که مطابق قانون کار به عنوان کارگر شناخته میشوند و برای کارفرما کار میکنند، در صورتی که بین آنها قرارداد کتبی یا شفاهی وجود داشته باشد، مستحق دریافت حداقل حقوق تعیین شده وزارت کار میباشند.
علاوه بر تعیین نحوه و میزان پرداخت دستمزد و حقوق میبایست در مورد شرایط استفاده کارگران از مرخصی نیز در قرارداد کار به طور صریح ذکر شود.
شکایت از کارفرما بابت عدم موافقت درخواست مرخصی بدون حقوق
یکی از دلایل شکایت از کارفرما، عدم موافقت درخواست مرخصی بدون حقوق میباشد. در واقع کارگر در ازای کاری که انجام میدهد، مستحق دریافت یک سری مزایا خاص است که باید از جانب کارفرما به خوبی رعایت شود.
در قرارداد کار مواردی مانند میزان حقوق کارگر، زمان و تاریخ شروع و پایان کار، شرایط برخورداری کارگر از انواع مرخصیها و مواردی از این قبیل درج میشود که طرفین ملزم به رعایت مفاد قرارداد میباشند.
چنانچه در خصوص اعطای مرخصی بدون حقوق بین کارگر و کافرما اختلاف وجود داشته باشد، مرجع صالح به رسیدگی اداره کار میباشد.
مطابق قانون، کارگر میتواند بابت عدم موافقت کارفرما در مورد مرخصی بدون حقوق از وی شکایت کند که در این صورت می بایست به اداره کار مراجعه کند.
در این صورت باید شکوائیه متناسب با موضوع دعوا تنظیم شود و در اختیار مرجع صالح قرار گیرد. به همین جهت شاکی ابتدا باید مدارک و مستندات لازم را به همراه دادخواست مربوطه به اداره کار تقدیم کند.
ابتدا جلسه سازش بین کارگر و کارفرما تشکیل شده که تقریبا به مدت دو هفته تشکیل میشود. اگر اختلافات بین کارگر و کارفرما حل و فصل نشد، رای مقتضی صادر میشود.
طرفین در مهلت قانونی میتوانند اعتراض خود را نسبت به رای صادره اعلام کنند که در این صورت نامه به شورای حل اختلاف میرود و طرفین حاضر دلایل و مستندات خود را ارائه مینمایند و در نهایت رای قطعی صادر میگردد.
بعد از صدور رای قطعی کارفرما موظف است با درخواست مرخصی کارگر موافقت کند در غیر این صورت مطابق قانون جریمه خواهد شد.
تنظیم شکوائیه مرتبط با دعاوی کار
بروز اختلاف و درگیری بین کارفرما و کارگر یک امر بدیهی است و در بسیاری از حوزه های کاری این امر به وقوع میپیوندد. در قانون کار مراجع صالح به رسیدگی دعاوی کار هیات تشخیص و هیات حل اختلاف میباشد که دعاوی بین کارگر و کارفرما در آن مطرح میشود.
در هر صورت چنانچه قصد شکایت علیه کارفرما بابت عدم موافقت درخواست اعطای مرخصی بدون حقوق را دارید، باید در وهله اول بتوانید شکواییه مرتبط با موضوع دعوا تنظیم کنید. در صورتی که تنظیم شکواییه به درستی انجام نشده باشد، توسط مرجع ذی صلاح رسیدگی نخواهد شد.
تنظیم شکواییه اصولا توسط وکلا و کارشناسان حقوقی صورت میگیرد که تنظیم آن را باید برعهده اشخاص متخصص در حوزه حقوق کار قرار دهید. به همین سبب تنظیم شکواییه مرتبط با دعاوی کار را میتوانید در اختیار سامانه وکیل کار 24 قرار دهید.
مشاوره حقوقی برای شرایط برخورداری از مرخصی بدون حقوق
همانطور که گفته شد، کارگر میتواند درخواست مرخصی بدون حقوق را به کارفرما ارائه کند و کارفرما مطابق قانون موظف به پذیرش و موافقت آن میباشد.
در هر صورت اگر در این زمینه قصد طرح شکایت قانونی علیه کارفرما را دارید، راهحل مناسب برای شما استفاده از خدمات و سرویسهای متنوع سامانه وکیل کار 24 میباشد که میتوانیم شما را در تمام مراحل شکایت راهنمایی کنیم.
اصولا طرح شکایت از کارفرما از طریق اداره کار کمی زمانبر و نیازمند رعایت یک سری موارد قانونی است که بدون بهرهگیری از کارشناسان و مشاوران حقوقی مجرب عملا روند رسیدگی را دشوار میکند.
اخذ وکیل در این زمینه میتواند کمک فراوانی به طرفین دعوی کند اما به دلایل گوناگون ممکن است امکان دسترسی به وکیل وجود نداشته باشد. در این شرایط مشاوره حقوقی تلفنی را به شما پیشنهاد میکنیم.
مشاوره های حقوقی آنلاین یا تلفنی مزیت های فراوانی دارد که برخورداری از شرایط مناسب اطلاعات حقوقی امکانپذیر است. از طریق مشاوره حقوقی میتوان اطلاعات لازم در مورد نحوه طرح شکایت مرتبط با دعاوی کار و همچنین انجام مراحل لازم در این زمینه را کسب کرد.
در واقع با کمترین هزینه و در کوتاه ترین زمان ممکن میتوان اقدام به طرح شکایت علیه کارفرما نمود.
سامانه وکیل کار 24 با بهره مندی از مشاوران و کارشناسان مجرب و متخصص در حوزه حقوق کار و ارائه خدماتی نظیر مشاورههای تخصصی حقوقی، میتواند شما را در تمامی مراحل ثبت شکایت یاری نماید.
در صورتی که در مورد شرایط بهره مندی از مرخصی بدون حقوق نیاز به مشاوره حقوقی دارید، بهتر است قبل از هر اقدام حقوقی از خدمات این سامانه بهرهمند شوید.
مرخصی بدون حقوقی به چه معنا است؟
یکی از انواع مرخصی که کارگر در طی آن حقوقی دریافت نمیکند، مرخصی بدون حقوق نام دارد.
مدت زمان استفاده از مرخصی بدون حقوق توسط کارگر چقدر است؟
بر اساس قانون کار، کارگر تحت شرایط پیشبینی شده در قانون میتواند به مدت دو سال از این مرخصی استفاده کند.
آیا امکان بازگشت به کار پس از مرخصی بدون حقوق وجود دارد؟
کارگر پس از اتمام مرخصی بدون حقوق طبق توافق کتبی با کارفرما میتواند به کار خود بازگردد.