انواع از کار افتادگی چیست؟

اصطلاح از کار افتادگی را ممکن است به دفعات زیاد شنیده باشید که در قانون بیمه تامین اجتماعی به آن پرداخته شده است. زمانی که اصطلاح از کار افتادگی به میان می‌آید، تصورات به سوی افراد سالخورده و پیر ختم می‌شود،

اما در عمل به این صورت نیست و ممکن است فرد یا افرادی به دلایل مختلف دچار از کار افتادگی شوند و نتوانند برای مدت مشخصی کار و فعالیت داشته باشند.

اصطلاح از کار افتادگی صرفا به افراد پیر و سالخورده اطلاق نمی‌شود بلکه افرادی که بر اثر عواملی مانند بیماری یا بروز حادثه در محل کار دیگر توان ادامه فعالیت‌های روزمره و انجام کار را ندارند نیز از کار افتاده به شمار می‌روند. از کار افتادگی می‌تواند به صورت طبیعی یا در اثر عوامل مختلفی رخ دهد.

منظور از کار افتادگی طبیعی این است که فرد با رسیدن به سن خاص یا پیری قدرت انجام کارهای روزانه خود را ندارد و به نوعی فعالیت‌های بدنی او از کار افتاده است.

در مواقعی نیز ممکن است در اثر بروز حوادث گوناگون در محل کار دیگر امکان فعالیت برای افراد وجود نداشته باشد یا دچار بیماری سخت شده باشند که در این صورت مشمول مقررات از کار افتادگی در قانون قرار می‌گیرند.

رسیدن به سن پیری و از دست رفتن توان و قوای جوانی یک امر طبیعی است و نمی‌توان منکر آن شد.

بسیاری از افراد در همین سنین می‌توانند به فعالیت‌های روزمره بپردازند و کارهای معمول خود را نیز انجام دهند. در این شرایط به چنین افرادی نمی‌توان اصطلاح از کار افتادگی را اطلاق کرد.

به لحاظ عرفی از کار افتادگی به این معنا است که فرد توانایی انجام کار و فعالیت‌های عادی و روزمره را ندارد و به نوعی توانایی های قبلی خود را از دست داده است.

در قانون بیمه تامین اجتماعی شرایطی معین برای از کار افتادگی در نظر گرفته شده است که چنین افرادی مشمول یک سری مزایای خاص قرار می‌گیرند.

فرض کنید در محل کار برای کارگر سانحه‌ای اتفاق افتاده باشد که منجر به از کار افتادگی شود. در این صورت باید به سازمان بیمه تامین اجتماعی بروز چنین حوادثی را اطلاع دهد که سازمان ابتدا بررسی‌های لازم را در این زمینه انجام می‌دهد.

بعد از بررسی های انجام شده در صورت اثبات موضوع مطرح شده، کارگر مشمول مقررات و شرایط از کار افتادگی قرار می‌گیرد.

از کار افتادگی یکی از حمایت‌‌های قانونی در نظر گرفته شده است که براساس قانون تامین اجتماعی به حالت‌های مختلفی تقسیم بندی می‌شود. با این حال هنوز بسیاری از افراد نمی‌توانند بین از کار افتادگی و بازنشستگی تفاوتی قائل شوند.

شرایط بازنشستگی با از کارفتادگی کاملا متفاوت است که در قانون برای هر یک ضوابطی خاص تعیین شده است. بازنشستگی به این معنا است که افراد با رسیدن به سن خاص از شغل و کار فعلی فارغ می‌شوند.

در قانون ایران برای بازنشستگی شرایطی خاص در نظر گرفته شده است و حتی امکان بازنشسته شدن اشخاص زودتر از موعد قانونی نیز وجود دارد.

مطابق قانون، سازمان بیمه تأمین اجتماعی در مقابل از کار افتادگی یک سری تعهدات معین دارد و باید از اشخاصی که دچار از کار افتادگی می‌شوند، حمایت کند. در واقع این سازمان متعهد می‌شود که مزایا و امکاناتی خاص در اختیار افرادی که از کار افتاده شده‌اند، قرار دهد.

لازم به ذکر است که در برخی از شعبات سازمان تامین اجتماعی مشاهده شده است که در مقابل اشخاص از کار افتاده پاسخگو نیستند و خدماتی که در قانون برای چنین اشخاصی در نظر گرفته شده است را فراهم نمی‌کنند.

در این صورت می‌بایست مشکل مزبور از طریق سازمان مرکزی تأمین اجتماعی مورد پیگیری قرار گیرد و یقینا جریمه‌های سنگینی برای مسئولان مربوطه تعیین می‌شود.

به طور کلی از کار افتادگی می‌تواند به صورت جزئی و کلی باشد که در قانون بیمه تامین اجتماعی به تعاریف آن پرداخته شده است.

در از کار افتادگی جزئی، برای مدت مشخص و کوتاه امکان فعالیت و ادامه کار برای افراد وجود ندارد اما شرایط در از کار افتادگی کلی متفاوت است و امکان انجام کار و فعالیت برای افراد به طور دائم وجود دارد.

از کار افتادگی به چه معنا است؟

موضوع کارگران از کار افتاده یکی از مباحث مهم و با حساسیت بالا به شمار می‌رود که مورد توجه خاص قانونگذار قرار گرفته است.

با توجه به این که در شرایط از کار افتادگی امکان فعالیت و کار برای افراد از کار افتاده وجود ندارد و از این جهت چنین افرادی از داشتن درآمد محروم هستند، قانونگذار برای حمایت از آن‌ها شرایط و خدماتی را در نظر گرفته که می‌توانند بهره‌مند شوند.

اصل 29 قانون اساسی در مورد از کار افتادگی بیان می‌کند:

برخورداری از تامین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، از کار افتادگی، بی‌‌سرپرستی، در راه‌ ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی درمانی و مراقبت‌های پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی. دولت موظف است طبق قوانین از محل درآمد‌های عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایت‌های مالی فوق را برای تمامی افراد کشور تأمین کند.

مطابق این اصل، برخورداری از مزایا بیمه تامین اجتماعی در شرایطی مانند از کار افتادگی حق تمامی شهروندان و مردم کشورمان می‌باشد که ارائه چنین خدماتی وظیفه دولت می‌باشد که از محل درآمدهای عمومی نیز تأمین می‌شود.

به بیان دیگر، اصل 29 قانون اساسی دولت را موظف کرده تا حق از کار افتادگی را برای افراد مستحق فراهم کند.

به صورت کلی از کار افتادگی را می‌توان این‌گونه تعریف کرد که یک تعهد قانونی است که براساس آن افراد می‌توانند بر حسب علت (حادثه یا بیماری) و درصد از کار افتادگی (کلی، جزئی، غرامت نقص عضو) یک نوع مستمری دریافت کنند. بنابراین عوامل اصلی در بروز از کار افتادگی می‌تواند حادثه یا بیماری باشد.

معرفی انواع از کار افتادگی

از کار افتادگی مطابق قانون انواع مختلفی دارد که تعاریف آن در قانون بیمه تامین اجتماعی ذکر شده است. فصل ششم این قانون به طور اختصاصی به شرایط و انواع از کار افتادگی پرداخته است.

مطابق ماده 70 قانون بیمه تامین اجتماعی، بیمه‌‌شدگانی که طبق نظر پزشک معالج غیر قابل علاج تشخیص داده می‌شوند، پس از انجام خدمات توانبخشی و اعلام نتیجه توانبخشی یا اشتغال چنانچه طبق نظر کمیسیون‌های پزشکی مذکور در ماده 91 این قانون توانایی خود را کلا یا بعضا از دست داده باشند، به یکی از سه حالت زیر با آن‌ها رفتا خواهد شد:

از کار افتادگی کلی

طبق بند ١٣ ماده ٢ قانون بیمه تامین اجتماعی، از کار افتادگی کلی عبارت است از کاهش قدرت کار فرد بیمه شده به نحوی که نتواند با اشتغال به کار سابق یا کار دیگری بیش از 1/3 از درآمد قبلی خود را به دست آورد.

همچنین به موجب بند (الف) ماده 70 این قانون، هرگاه درجه کاهش قدرت کار بیمه شده شصت و شش درصد و بیشتر باشد، از کارافتاده کلی شناخته می‌شود.

از مواد فوق می‌توان به این نتیجه رسید که ملاک اصلی در از کار افتادگی افراد، قدرت و توانایی آن‌ها است.

در واقع از کار افتادگی با توجه به درجه کاهش توانایی در دسته‌‌بندی مختلفی قرار می‌گیرد که در برخی موارد چنانچه کاهش توانایی ناشی از کار کارگر باشد، مورد حمایت بوده و چنانچه ناشی از غیر­حرفه او باشد، مورد حمایت بیمه تامین اجتماعی نیست.

مطابق قانون تأمین اجتماعی از کار افتادگی کلی برای افرادی در نظر گرفته می‌شود که امکان فعالیت در شغل سابق خود را نداشته باشد به نحوی که نتواند بیشتر از 1/3 ار درآمد قبلی خود را کسب کند. همچنین در صورتی که فردی نتواند به اندازه 66 درصد و بیشتر از آن قدرت کار داشته باشد نیز از کار افتادگی کلی برای او در نظر گرفته می‌شود.

قانونگذار برای از کار افتادگی کلی، مستمری تعیین کرده است. این نوع از کارافتادگی اعم از این که ناشی از حادثه و یا بیماری حرفه‌ای باشد یا نباشد، مورد حمایت بیمه تأمین اجتماعی است و به موجب آن مستمری از کار افتادگی پرداخته خواهد شد.

به موجب ماده 71 قانون بیمه تأمین اجتماعی، بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار یا بیماری حرفه‌ای از کار افتاده کلی شناخته شود، بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بیمه ‌استحقاق دریافت مستمری از کار افتادگی ناشی از کار را خواهد داشت.

بنابراین در صورتی که میزان کاهش قدرت کار کارگر 66 درصد یا بیشتر باشد و علاوه بر آن در اثر حوادث ناشی از کار و بیماری از کار افتاده شود، از کارافتادگی کلی محسوب می شود.

در واقع اگر از کار افتادگی از نوع کلی برای افراد شناخته شود، بدون این که مدت پرداخت حق بیمه تعیین شود، مستمری از کارافتادگی به آن‌ها تعلق می‌گیرد.

چنانچه از کار افتادگی به موجب حادثه ناشی از کار یا بیماری شغلی باشد، مستمری کامل از کار افتادگی و در غیر این‌صورت به نسبت سنوات حق بیمه پرداختی، مستمری محاسبه و پرداخت می‌شود.

با توجه به ماده 72 قانون مزبور، میزان مستمری ماهانه از کار افتادگی کلی ناشی از کار عبارت است از یک سی‌و‌پنجم مزد یا حقوق متوسط بیمه شده ضرب در سنوات ‌پرداخت حق بیمه مشروط بر این که این مبلغ از پنجاه درصد مزد یا حقوق متوسط ماهانه او کمتر و از صددرصد آن بیشتر نباشد.

باید به این نکته توجه داشت که حقوق متوسط ماهانه که مبنای محاسبات قرار می‌گیرد عبارت است از جمع ۷۲۰ روزمزد (که بر مبنای آن حق بیمه پرداخت شده) قبل از وقوع حادثه تقسیم بر روزهای کارکرد ضرب در ۳۰ است.

‌در مورد بیمه‌‌شدگانی که دارای همسر بوده یا فرزند یا پدر و مادر تحت تکفل داشته باشند و مستمری استحقاقی آن‌ها از شصت درصد مزد یا حقوق ‌متوسط آن‌ها کمتر باشد، علاوه بر آن معادل ده درصد مستمری استحقاقی به عنوان کمک مشروط بر آن‌که جمع مستمری و کمک از 60 درصد تجاوز نکند، ‌پرداخت خواهد شد.

در واقع چنانچه افرادی که به عنوان از کار افتادگی کلی شناخته می‌شوند دارای همسر، فرزند یا افراد تحت تکفل باشند، مستمری آن‌ها بر حسب مورد مقداری افزایش خواهد یافت که در ماده فوق به آن پرداخته شده است.

از کار افتادگی جزئی

نوع دیگر از کار افتادگی که در قانون پیش بینی شده است به صورت جزئی می باشد. شرایط از کار افتادگی جزئی با کلی متفاوت است و نمی‌توان آن‌ها را با یکدیگر مقایسه کرد.

از کار افتادگی جزئی عبارت است از کاهش قدرت کار بیمه‌شده به نحوی که با اشتغال به کار سابق یا کار دیگر فقط قسمتی از درآمد خود را به‌ دست آورد.

به موجب ماده 70 قانون بیمه تامین اجتماعی، چنانچه میزان کاهش قدرت کار بیمه شده بین سی‌و‌سه تا شصت‌و‌شش درصد و به علت حادثه ناشی از کار باشد، از کار افتاده جزیی شناخته‌ می‌شود.

مطابق ماده فوق اگر کاهش قدرت کار بین 33 تا 66 درصد و به دلیل حوادث ناشی از کار باشد، از کار افتادگی جزئی محسوب می‌شود.

در از کار افتادگی جزئی بر خلاف از کار افتادگی کلی بروز حادثه ناشی از بیماری نمی‌توان دلیلی بر از کار افتادگی به شمار رود.

در واقع از کار افتادگی جزئی فقط در اثر حادثه ناشی از کار مشمول حمایت بیمه تأمین اجتماعی است. بنابراین از کارافتادگی ناشی از حادثه خارجی و یا بیماری اعم از حرفه‌ای یا غیر‌حرفه‌ای شامل از کار افتادگی جزئی نمی‌باشد.

در مورد حوادث ناشی از کار همواره اختلاف نظر وجود دارد و دلیل اصلی آن به دلیل نبود معیار ثابت و مشخص در این زمینه می‌باشد. حوادث ناشی از کار حوادثی است که در حین اجرای وظیفه و به سبب آن برای بیمه شده اتفاق می‌افتد و مقصود از حین اجرای وظیفه کلیه زمان‌هایی است که بیمه شده در کارگاه یا مؤسسه‌های وابسته یا ساختمان‌‌ها و محوطه آن‌ها مشغول به کار باشد یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه وظایف مختلفی را انجام می‌دهند.

لازم به ذکر است که اگر در مسیر رفت و آمد کارگر برای وی حادثه ای رخ دهد و به موجب آن صدمات سنگینی به وی وارد شود به گونه‌ای که از کار افتاده به شمار رود، مشمول مقررات مربوطه به از کار افتادگی و مورد حمایت قانونگذار نیز قرار می‌گیرد.

‌اوقات مراجعه به درمانگاه و یا بیمارستان و یا برای معالجات درمانی و توانبخشی و اوقات رفت و برگشت بیمه شده از منزل به کارگاه جزء اوقات انجام‌ وظیفه محسوب می‌گردد مشروط بر این که حادثه در زمان عادی رفت و برگشت به کارگاه اتفاق افتاده
باشد.

به موجب ماده 73 قانون بیمه تأمین اجتماعی، به بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار بین ۳۳ تا ۶۶ درصد توانایی کار خود را دست داده باشد، مستمری ‌از کار افتادگی جزیی ناشی از کار پرداخت خواهد شد.

میزان مستمری از کارافتادگی جزئی عبارت است از حاصل‌ ضرب درصد از کار افتادگی بیمه شده در مبلغ مستمری از کار افتادگی کلی که ذکر شد.

غرامت نقص مقطوع

غرامت نقص مقطوع نوع دیگر از انواع از کار افتادگی به شمار می‌رود که در قانون تامین اجتماعی مورد‌ بررسی قرار‌ گرفته است. غرامت مقطوع نقص عضو مبلغی است که به طور یک‌ جا برای جبران نقص عضو با جبران تقلیل درآمد بیمه شده به شخص او داده می‌شود.

اگر درجه کاهش قدرت کار بیمه شده بین 10 تا 33 درصد بوده و موجب آن حادثه ناشی از کار باشد، استحقاق دریافت غرامت نقص ‌مقطوع را خواهد داشت.

بیمه شده‌ای که در اثر حادثه ناشی از کار بین ده تا سی‌و‌سه درصد توانایی کار خود را از دست داده باشد، استحقاق دریافت غرامت نقص ‌عضو را خواهد داشت. میزان این غرامت عبارت است از 36 برابر مستمری استحقاقی مقرر در ماده 72 این قانون ضرب در درصد از کار افتادگی.

غرامت نقص مقطوع در صورتی به بیمه شده پرداخت می شود که کاهش قدرت کار بین 10 تا 33 درصد و به موجب آن ناشی از حوادث کار باشد. غرامت نقص مقطوع همانند از کار افتادگی کلی در اثر بیماری یا حوادث خارج از محل کار مورد حمایت قانونگذار نمی‌باشد.

دلایل از کار افتادگی

از کار افتادگی به موجب قانون می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. بیماری و حوادث ناشی از کار دو دلیل اصلی در بروز از کار افتادگی محسوب می‌شوند.

در واقع بیماری‌های عادی، غیرعادی و حوادث ناشی از کار و غیر ناشی از کار جز دلایل از کار افتادگی به شمار می‌روند.

بیماری

یکی از دلایل عمده از کار افتادگی می‌تواند بیماری‌های عادی و غیر‌عادی باشد. با توجه به بند 7 ماده 2 قانون تامین اجتماعی، بیماری وضع غیر عادی جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می‌کند یا موجب عدم توانایی موقت اشتغال به کار می‌شود یا این‌که موجب هر دو در آن واحد می‌شود.

حادثه

حادثه دلیل دیگر از کار افتادگی به شمار می‌رود که بند 8 ماده 2 قانون مزبور در این زمینه بیان می‌کند: « حادثه از لحاظ این قانون اتفاقی پیش‌بینی نشده که تحت تاثیر عامل یا عوامل خارجی در اثر عمل یا اتفاق ناگهانی رخ می‌دهد و موجب ‌صدماتی بر جسم یا روان بیمه شده می‌گردد.

در مورد بیماری‌ها یا حوادث آخرین مزد یا حقوق روزانه بیمه شده به منظور محاسبه غرامت دستمزد ایام بیماری عبارت است از جمع کل ‌دریافتی بیمه شده که به مأخذ آن حق بیمه دریافت شده است در آخرین 90 روز قبل از شروع بیماری تقسیم به روزهای کار و در مورد بیمه‌شدگانی که‌ کارمزد دریافت می‌کنند، آخرین مزد عبارت است از جمع کل دریافتی بیمه شده که به ماخذ آن حق بیمه دریافت شده است در آخرین 90 روز قبل از ‌شروع بیماری تقسیم بر نود مشروط بر این‌که غرامت دستمزد این مبلغ از غرامت دستمزدی که به حداقل مزد کارگر عادی تعلق می‌گیرد، کمتر نباشد.

در‌صورتی که بیمه شده دریافت‌ کننده کارمزد ظرف سه‌ماه مذکور مدتی از غرامت دستمزد استفاده کرده باشد، متوسط دستمزدی که مبنای محاسبه غرامت‌ دستمزد مذکور قرار گرفته است به منزله دستمزد روزانه ایام بیماری تلقی و در محاسبه منظور خواهد شد.

در صورت وقوع حادثه ناشی از کار کارفرما مکلف است اقدامات لازم اولیه را برای جلوگیری از تشدید وضع حادثه دیده به عمل آورده و‌ مراتب را ظرف سه‌ روز اداری کتبا به اطلاع سازمان برساند.

در صورتی که کارفرما بابت اقدامات اولیه مذکور متحمل هزینه‌ای شده باشد، سازمان تامین‌خدمات درمانی هزینه‌ای مربوط را پردخت خواهد کرد.

‌در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیما ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات ‌بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده باشد، سازمان تأمین خدمات درمانی و سازمان هزینه­‌های مربوط به معالجه و غرامات و مستمری‌ها ‌و غیره را پرداخته و از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود.

بیمه شده‌ای که ظرف ده‌ سال قبل از وقوع حادثه غیر ناشی از کار یا ابتلا به بیماری حداقل حق بیمه یک‌ سال کار را که متضمن حق بیمه ‌نود‌روز کار ظرف یک سال قبل از وقوع حادثه یا بیماری منجر به از کار افتادگی بوده، پرداخت نموده باشد، در صورت از کار افتادگی کلی حق استفاده از ‌مستمری از کار افتادگی کلی غیر ناشی از کار ماهانه را خواهد داشت.

مطابق ماده 91 قانون بیمه تأمین اجتماعی، برای تعیین میزان از کار افتادگی جسمی و روحی بیمه‌شدگان و افراد خانواده آن‌ها کمیسیون‌های بدوی و تجدید نظر پزشکی تشکیل خواهد‌ شد.

ترتیب تشکیل و تعیین اعضا و ترتیب رسیدگی و صدور رأی بر اساس جدول میزان از کارافتادگی طبق آیین ‌نامه‌ای خواهد بود که به پیشنهاد این‌سازمان و سازمان تأمین خدمات درمانی به تصویب شورای عالی می‌رسد.

اعضای کمیسیون‌های پزشکی بدوی شامل موارد زیر است:

1. پزشک متخصص جراحی عمومی به عنوان عضو و رئیس کمیسیون
2. پزشک متخصص داخلی
3. یک نفر پزشک متخصص در رشته بیماری مربوطه
4. مشاور با پیشنهاد اداره کل تامین اجتماعی

اعضای کمیسیون‌های پزشکی تجدید نظر نیز همان اعضای کمیسیون بدوی می‌باشد ولی با این تفاوت افرادی که در کمیسیون بدوی حضور داشته باشند، نمی‌توانند در کمیسیون تجدیدنظر نیز حضور باشند.

مشاوره حقوقی در مورد شرایط از کار افتادگی

همان‌طور‌که گفته شد، از کار افتادگی می‌تواند به صورت کلی، جزئی یا در اثر غرامت نقص مقطوع باشد. یکی از مسائل بسیار مهم در روابط بین کارگر و کارفرما، مبحث از کار افتادگی می‌باشد. بیماری و حوادث ناشی از کار جزو دلایل اصلی از کار افتادگی به شمار می‌روند.

بیماری می‌تواند دلیلی بر از کار افتادگی کلی باشد اما نمی‌توان آن را دلیلی برای از کار افتادگی جزئی و غرامت نقص مقطوع محسوب کرد. کاهش قدرت کار در مورد از کار افتادگی بسیار تاثیر‌گذار است و معیار اساسی از انواع مختلف از کار افتادگی محسوب می‌شود.

کاهش قدرت کار در از کار افتادگی کلی، 66 درصد و بیشتر است. در مورد از کار افتادگی جزئی کاهش قدرت کار بیمه شده بین 33 تا 66 در صد می‌باشد. در خصوص غرامت نقص مقطوع نیز کاهش قدرت کار بین 10 تا 33 درصد تعیین شده است.

در صورتی که از شرایط از کار افتادگی مطابق قانون برخوردار هستید ولی شعب سازمان تامین اجتماعی از ارائه خدمات و امکانات به شما خودداری کردند، می‌توانید اقدام علیه آن‌ها طرح شکایت قانونی کنید.

با توجه به حساسیت بالای موضوع از کار افتادگی، برخورداری از دانش و اطلاعات حقوقی تا حد زیادی الزامی می‌باشد. به همین جهت در صورتی که به وکیل دسترسی ندارید، می‌توانید از مشاوره های تخصصی تلفنی کارشناسان مجرب حقوقی استفاده نمایید.

مشاوره‌های حقوقی آنلاین یا تلفنی مزیت‌های فراوانی دارد که برخورداری از شرایط مناسب اطلاعات حقوقی امکان‌پذیر است.

از طریق مشاوره حقوقی می‌توان اطلاعات لازم در مورد شرایط از کار افتادگی را کسب کرد. در واقع با کمترین هزینه و در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌توان از اطلاعات حقوقی لازم در این زمینه بهره‌مند شد.

سایت وکیل کار 24 با بهره مندی از مشاوران و کارشناسان مجرب و متخصص در حوزه حقوق کار و ارائه خدماتی نظیرمشاوره‌های تخصصی حقوقی، اطلاعات لازم در خصوص از کار افتادگی و شرایط آن را در اختیار شما قرار می‌دهد.

مشاوره حقوقی در حوزه حقوق کار توسط وکیل کار 24 به صورت تخصصی انجام می‌شود و یقینا می‌توانید به نتیجه دلخواه خود برسید. در مورد از کار افتادگی و انواع آن اطلاعاتی ارائه شد اما برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

از کار افتادگی به چه معنا است؟

از کار افتادگی یک تعهد قانونی است که بر اساس آن افراد می‌توانند بر حسب حادثه یا بیماری و درصد از کار افتادگی یک نوع مستمری دریافت کنند.

از کار افتادگی کلی و جزئی به چه معنا است؟

از کار افتادگی کلی عبارت است از کاهش قدرت کار فرد بیمه شده به نحوی که نتواند با اشتغال به کار سابق یا کار دیگری بیش از 1/3 از درآمد قبلی خود را به‌دست آورد.

از کار افتادگی جزئی عبارت است از کاهش قدرت کار بیمه‌شده به نحوی‌ که با اشتغال به کار سابق یا کار دیگر فقط قسمتی از درآمد خود را به‌‌دست ‌آورد.

برای دریافت مشاوره حقوقی در زمینه از کار افتادگی چه راهکاری را پیشنهاد می‌کنید؟

برای دریافت مشاوره حقوقی در مورد از کار افتادگی می‌توانید به سایت وکیل کار 24 مراجعه کنید.