راهنمای مقاله
از مهم ترین مسائل در دنیای کسب و کار، قرارداد کار می باشد که طبق شرایط و ضوابط مشخصی منعقد می شود. نه تنها در حوزه کار بلکه در همه زمینه ها قرارداد با توجه به اصول از پیش تعیین شده بین طرفین بسته می شود.
در واقع در متن قرارداد به موضوعاتی اشاره می شود که طرفین ملزم به رعایت آن می باشند در غیر این صورت منجر به بروز مشکلات عدیده خواهد شد.
معمولا زمانی که بحث قرارداد کار مطرح می شود، تا حد زیادی به روابط بین کارگر و کارفرما ارتباط پیدا می کند. روابط بین کارگر و کارفرما در قانون کار از اهمیت بالایی برخوردار می باشد که شرایط خاصی در این زمینه در نظر گرفته شده است.
یقینا هر فردی که وارد یک محیط کاری می شود، در وهله اول قرارداد با مقررات مشخص با وی منعقد می شود. قرارداد تضمین کننده ادامه کار و فعالیت در هر مجموعه کاری است و به نوعی باعث دلگرمی برای نیروی کار می شود.
در مجموعه هایی که در ابتدا با کارگر قرارداد منعقد نمی شود، معمولا هیچگونه تضمینی برای او در ادامه مسیر کاری وجود ندارد و همواره نگران است که شاید امروز یا فردا توسط کارفرما از محیط کار اخراج شود.
اما اگر در این زمینه بین طرفین قرارداد کاری بسته شود، قطعا تا پایان مدت زمان قرارداد، کارگر می تواند به فعالیت و کار مورد نظر خود ادامه دهد و کارفرما نمی تواند بدون ارائه دلایل قانونی اقدام به اخراج نیروی کار نماید.
اگر برای کار به مجموعه یا سازمانی مراجعه کردید که در ابتدا اقدام به انعقاد قرارداد با شما نکردند، تحت هیچ شرایطی با آن ها همکاری نداشته باشید زیرا ممکن است در آینده با مشکلات فراوانی در این زمینه مواجه شوید.
انعقاد قرارداد با کارگر می تواند به او انگیزه بیشتری دهد تا وظایف قانونی خود را در محیط کار به درستی انجام دهد. همچنین در نظر گرفتن مزایا و دستمزد بالا در روند انجام کارگر و یا نیروی کار بسیار تاثیر گذار می باشد.
در برخی از مشاغل هیچ گونه قراردادی با کارگر منعقد نمی شود یا در صورت بستن قرارداد با نیروی کار، شرایط و ضوابط قانون در آن رعایت نشده است. این گونه قرارداد ها قطعا برای طرفین مشکلات حقوقی به وجود می آورد و خلا هایی را در نحوه تنظیم و استفاده از قرارداد ها خواهید یافت.
هر کدام از قرارداد ها بسته به نوع فعالیت مربوط به آن دارای ویژگی های خاصی بوده که لازم است افراد حاضر در بازار کار از آن اطلاع داشته باشند.
قرارداد نویسی در علم حقوق از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد و بسیاری از مشکلات حقوقی به وجود آمده به دلیل عدم اطلاعات و دانش کافی در این زمینه می باشد.
در واقع زمانی که طرفین با یکدیگر قراردادی منعقد می کنند، باید تمام مقررات و شرایط قانونی را در مفاد قرارداد ذکر کنند تا در صورت به وجود آمدن مشکل برای یکی از طرفین، امکان حل و فصل آن از طریق مراجع قانونی وجود داشته باشد.
حق فسخ از دیگر موضوعات بسیار مهم در حوزه قرارداد نویسی است که به طرفین این اختیار را می دهد تا در عدم مفاد و شرایط قرارداد بتوانند آن را فسخ نمایند.
البته در قرارداد های بین طرفین ذکر می شود که در صورت عدم رعایت یکی از مفاد و شرایط مندرج در آن، قرارداد به طور خود به خود فسخ می شود و نیازی به برهم زدن آن از سوی طرفین نیست.
قرارداد های کاری به انواع مختلفی تقسیم بندی می شوند که یکی از آن ها، قرارداد تمام وقت است. در کنار قرارداد های تمام وقت، قرارداد پاره وقت نیز مطرح است که زمان و نحوه فعالیت کاری در آن ها کاملا متفاوت است.
قرارداد کار چیست؟
دو طرف اصلی در قرارداد های کاری، کارفرما و کارگر می باشد. تعریف کارفرما، کارگر و قرارداد کار در قانون کار اشاره شده است که به توضیح آن ها می پردازیم.
کارگر از لحاظ قانون کار کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می‌کند. کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق السعی کار مورد توافق را انجام می دهد.
به موجب ماده 7 قانون کار، قرارداد کار عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی کاری را برای مدت موقت یا مدت غیر موقت برای کارفرما انجام می‌دهد.
در قرارداد های کار از هر نوع که باشد، کارفرما و کارگر در قبال یکدیگر دارای وظایف قانونی می باشند که موظف به رعایت و اجرای صحیح آن ها هستند. با توجه به توافقات انجام شده بین کارفرما و کارگر نوع قرارداد بین آن ها مشخص شده و در نهایت قرارداد کار منعقد می شود.
قرارداد کاری که بین کارگر و کارفرما تنظیم و سپس به امضا طرفین می‌رسد، در واقع حوزه کاری و دیگر مسایل مهم مربوط به فعالیت را مشخص می‌کند.
لازم به ذکر است که قرارداد کار در حکم سند رسمی است که در صورت بروز اختلاف و مشکل بین طرفین می توانند به آن استناد کنند. در واقع قرارداد کار نوعی اطمینان خاطر برای کارفرما و کارگر به وجود می آورد که هر شخصی در هر حوزه کاری باید مطابق با شرایط و مفاد قرارداد عمل نماید.
با توجه به این که قرارداد کار در قانون تعریف شده است، به لحاظ حقوقی معین محسوب می شود. از دیدگاه حقوقی، قرارداد معین قراردادی است که شرایط و چهارچوب آن در قانون تعریف شده است و نمی توان برخلاف شرایط آن توافق کرد.
آشنایی با قرارداد تمام وقت
بر اساس ساعت کار، قرارداد های کاری به دو نوع قرارداد تمام وقت و پاره وقت تقسیم بندی می شوند که شرایط و زمان کاری خاص خود را دارند.
یکی از شناخته شده ترین انواع قرارداد های کاری، قرارداد تمام وقت است. قرارداد تمام وقت معمولا در مورد شرکت ها و موسسات خصوصی مطرح است زیرا در ارگان های دولتی قرارداد هایی نظیر تمام وقت و یا پاره وقت معنای خاصی ندارد. زیرا همه کارکنان موسسات و سازمان های دولتی موظف اند تا پایان زمان اداری در محل کار خود حضور داشته باشند و فعالیت های مشخصی را انجام دهند.
نوع قرارداد کار بسته به شرایط و مقررات مجموعه کاری دارد که مدیران و مسئولان آن تعیین کننده می باشند. در بسیاری از آگهی های کار ممکن است مشاهده کرده باشید که به عنوان قرارداد تمام وقت اشاره شده است.
اغلب مشاغل تمام به استخدام نیروی کار برای مدت تمام وقت دارند که در این صورت برای حضور در هر محیطی بهتر است با شرایط کاری آن آشنا شوید.
قراردا تمام وقت همانطور که از نام آن پیدا است، نیروی کار باید در تمام ساعات مشخص شده در قرارداد اقدام به فعالیت و کار برای کارفرما بنماید. قرارداد تمام وقت، قراردادی است که طی آن کارگر متعهد می‌شود به میزان ساعات کار مقرر در قانون به کار مشغول باشد.
باید بدانید که منظور از ساعات کار مدت زمانی است که کارگر نیروی کاری خود و یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می‌دهد. معمولا حداکثر زمانی که برای قرارداد های تمام وقت در طول در نظر گرفته می شود، 8 ساعت است که البته بیشتر از این میزان بسته به نظر کارفرما دارد.
در قرار داد های تمام وقت، کارگر به ازای کار در کلیه ساعات مندرج در قرارداد، دستمزد و مزایای خود را به صورت کامل دریافت می کند. این نوع از قرارداد ها از جهات مختلف می تواند به نفع کارگر باشد زیرا در ازای فعالیتی که برای کارفرما انجام می دهد، از دستمزد و مزایای بیشتری برخوردار می شوند.
در مقابل قرارداد تمام وقت، قرارداد پاره وقت مطرح است که گارگر تنها به اندازه نصف مدت تمام وقت کار می کند و به همان میزان حقوق کسب می کند.
شرایط اساسی در انعقاد قرارداد تمام وقت
هر گونه قرارداد و یا عقدی بین طرفین منعقد می شود، باید دارای یک سری شرایط قانونی باشد. در واقع همه افرادی که برای انعقاد قرارداد اقدام می کنند، باید شرایط و مفاد قانونی را در متن قرارداد لحاظ کرده تا به لحاظ حقوقی قرارداد منعقده شده صحیح باشد.
در ماده 190 قانون مدنی برای تمام قرارداد هایی که بسته می شود، شرایط چهارگانه ای مشخص شده است که اگر این شرایط به طور کامل وجود داشته باشند، باعث می شود قرارداد از نظر حقوقی صحیح باشد.
مطابق ماده مزبور، برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی است:
- قصد طرفین و رضای آن ها
- اهلیت طرفین
- موضوع معین که مورد معامله باشد
- مشروعیت جهت معامله
موارد فوق به شرایط اساسی صحت معامله معروف هستند که در مورد کلیه قرارداد ها از جمله قرارداد کاری تمام وقت نیز صدق می کند.
- شرط اول در انعقاد قرارداد تمام وقت، قصد و رضای طرفین می باشد. در حوزه کار، کارفرما و کارگر باید برای انعقاد قرارداد قصد داشته باشد. در واقع طرفین با اراده خود اقدام به انعقاد قرارداد تمام وقت می کنند که باید در این زمینه رضایت نیز داشته باشند. چنانچه قراردادی با اکراه و تهدید منعقد شود، به لحاط حقوقی صحیح نخواهد بود و ترتیب اثر قانونی برای طرفین نیز ندارد.
- شرط دوم در انعقاد قرارداد کاری تمام وقت، اهلیت طرفین است. یعنی طرفین قرارداد باید عاقل و بالغ باشند در غیر این صورت قرارداد منعقد شده بین اشخاص فاقد اهلیت صحیح نخواهد بود. مطابق قانون مدنی، فرد صغیر، مجنون و غیر رشید اهلیت برای اعمال حق خود ندارند و به همین دلیل از انعقاد قرارداد کار منع شده است. بنابراین برای انعقاد قرارداد تمام وقت، کارگر و کارفرما هر دو باید از اهلیت قانونی برخوردار باشند تا قرارداد منعقده صحیح باشد.
- شرط سوم در انعقاد قرار داد تمام وقت بین کارگر و کارفرما، معین بودن مورد موضوع قرارداد است. زمانی که کارگر و کارفرما اقدام به منعقد کردن قرارداد کار با یکدیگر می کنند، می بایست موضوع قرارداد را به طور واضح مشخص کنند در غیر این صورت قرارداد مزبور صحیح نمی باشد.
در حقیقت موضوع قرارداد کار، انجام کار در قبال دریافت دستمزد است. بنابراین تعهدی که کارگر انجام آن را به عهده می‌گیرد، باید کاملا معلوم و معین باشد.
- شرط چهارم در صحت قرارداد تمام وقت، مشروعیت جهت قرارداد می باشد. مشروعین جهت قرارداد به این معنا است که قرارداد صورت گرفته بین طرفین باید مبنای شرعی داشته باشد تا به لحاظ حقوقی صحیح باشد. بنابراین اگر فردی در خصوص انعقاد قرارداد تمام برای انجام کاری غیر مشروع و غیر قانونی به کار گرفته شود، به لحاظ غیر شرعی و غیر قانونی بودن امری که موضوع تعهد بوده، قرارداد کار باطل است.
موارد مندرج در قرارداد تمام وقت
در قرارداد های کاری از جمله قرارداد تمام وقت، بند و تبصره هایی درج می شود که در هنگام انعقاد می بایست به درستی رعایت شوند. موارد مندرج در قرارداد تمام وقت به شرح زیر می باشد:
- مشخصات طرفین قرارداد مانند نام و نام خانوادگی کارگر و کارفرما
- مدت قرارداد (زمان و پایان قرارداد)
- میزان حقوق و دستمزد و نحوه محاسبه آن ها
- شرایط پرداختی حقوق و دستمزد
- عنوان و شرح وظایف کاری
- قوانین مربوط به شرایط مرخصی و نحوه فعالیت در روزه های تعطیل
- محل انجام کار
- مقررات مربوطه تمدید قرارداد کار
- قواعد و مقررات محیط کار
- موعد تسویه حساب
- شرایط پرداخت حق بیمه
در مورد حق بیمه باید به این نکته اشاره کرد که مطابق قانون، بیمه کردن کارگران جزو وظایف اصلی کارفرمایان می باشد. در واقع کارفرما باید نسبت به بیمه کردن کارکنان خود اقدام نموده و ماهانه برای آن ها حق بیمه در نظر بگیرد. پرداخت حق بیمه برعهده کارفرما است و کارگر در این زمینه هیچ نقشی ندارد.
لازم به ذکر است که موارد فوق تنها به قرارداد های تمام وقت محدود نمی شوند بلکه در مورد سایر قرارداد های کاری نیز صدق می کند.
حسن انجام کار در قرارداد تمام وقت
به احتمال فراوان برای شما این موضوع اتفاق افتاده است که کارفرما در قبال حسن انجام کار سفته یا سند معتبر دیگر دریافت کرده باشد. کارفرما به این دلیل اقدام به دریافت سفته می کند تا به واسطه آن از انجام کار توسط کارگر و تعهد او نسبت به کار و وصول مبلغ خسارت های احتمالی که ممکن است کارگر به او وارد کند، مطمئن شود.
با این وجود در صدور سفته حسن انجام کار باید به چند نکته مهم توجه کرد تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کرد.
در خصوص دریافت سفته برای حسن انجام کار باید توجه داشت که در تاریخ سفته به جای درج تاریخ، حتما قید شود سفته بابت حسن انجام کار می شود. در قرارداد کار، کارگر می تواند از کارفرما درخواست کند که در صورت عدم ثبت، حتما شماره سفته را در قرارداد با توضیح درج کند.
معرفی سایر قرارداد های کار
قرارداد تمام وقت تنها یک نوع از قرارداد کاری محسوب شده و در این بخش قصد داریم به معرفی سایر قرارداد های کاری بپردازیم.
قرارداد آزمایشی
نوع دیگری از قرارداد های منعقده بین کارگر و کارفرما، به صورت آزمایشی می باشد. در قرارداد های آزمایشی کارگر ابتدا به طور موقت و برای مدت مشخص برای کارفرما کار می کند. در واقع هدف از انعقاد این گونه قرارداد ها، آشنایی بیشتر کارگر با فضا و محیط کاری و همچنین شرایط و نحوه کار است.
برای اینکه کارگر و کارفرما در قرارداد های غیرموقت، نسبت به عملکرد هم از لحاظ کاری و اخلاقی آشنایی پیدا کنند، می‌توانند با توافق یکدیگر دوره آزمایشی تعیین کنند.
مطابق قانون مدت زمان دوره های آموزشی در قرارداد نباید از سه ماه بیشتر باشد. به این صورت که برای کارگران ساده مدت زمان قرارداد آزمایشی، 1 ماه و برای کارگران متخصص حداکثر 3 ماه می باشد.
قرارداد کارآموزی
امروزه قرارداد های کارآموزی در بسیاری از مشاغل دیده می شود و سبک خاصی از نظام کاری در جامعه ما محسوب می شود. در قرارداد های کارآموزی، فرد هم مهارت یاد می گیرد و هم در محیط کاری مشغول به فعالیت می شود. به بیان دیگر، کارآموز علاوه بر کار کردن با شرایط و نحوه کار آشنا می شود.
افرادی که جویای کسب مهارت هستند، در قالب فعالیت های همسو با شغل به کسب مهارت مشغول می‌شوند و در کنار آموزش های مهارتی، آموزش های لازم را نیز کسب می‌کنند.
مطابق قانون در قرارداد های کارآموزی، کارفرما مکلف به محاسبه و پرداخت حقوق کارآموز می باشد. البته در صورتی که بین کارآموز و کارفرما در مورد نحوه پرداخت حقوق توافق شده باشد، شرایط کاملا متفاوت است.
قرارداد مزد ساعتی
قرارداد مزد ساعتی همانطور که از نام آن ها پیدا است، کارگر در ازای ساعت مشخصی از فعالیت، مزد دریافت می کند. در واقع در برابر هر ساعت فعالیت کارگر، کارفرما می بایست دستمزد مشخصی را پرداخت کند.
در قرارداد کارمزد ساعتی باید میزان و مقدار کار متناسب با زمان مشخص باشد. کارمزد برحسب آن که حاصل کار مورد نظر مربوط به یک نفر یا یک گروه مشخصی از کارگران یا مجموعه کارگران باشد، به ترتیب به صورت کارمزد انفرادی، کارمزد گروهی و کارمزد جمعی تعیین می گردد.
قرارداد پیمانکاری
زمانی که بحث قرارداد پیمانکاری مطرح می گردد، اغلب تصور می شود که قرارداد منعقده بین طرفین تنها در ارتباط با امور ساختمانی و پیمانکاری می باشد. اما این نوع قرارداد تنها به امور عمرانی اختصاص ندارد و به سایر موضوعات نیز مرتبط می شود.
در اغلب مواقع موضوع قرارداد های پیمانکاری، ساخت یک پروژه عظیم ساختمانی می باشد که با در نظر گرفتن شرایط قرارداد کار بین طرفین منعقد می شود.
در این نوع قرارداد، انجام یک پروژه به طور کامل به عهده پیمانکار گذاشته می شود. نکته قابل توجه در قرارداد های پیمانکاری این است که پیمانکار مانند کارگر از کارفرما تبعیت نمی کند و به طور مستقیم اقدام به انجام کاری می کند که به او محول شده است.
لازم به ذکر است که حق بیمه در قرارداد پیمانکاری نیز مطرح است که به صورت درصد مشخصی از قرارداد منعقده بین طرفین می باشد.
مشاوره حقوقی در مورد نحوه تنظیم قرارداد کار
قرارداد نویسی یکی از اصول مهم در علم حقوق است که نیاز به تخصص و علم بالایی دارد. تنظیم قرارداد کار اصول و مقررات خاص خود را دارد و قطعا داشتن اطلاعات و دانش حقوقی می تواند در این زمینه بسیار کارساز باشد.
متاسفانه بسیاری از مسائل و مشکلات پیش آمده در حوزه کار به دلیل عدم اطلاع از راه و روش های قانونی و حقوقی می باشد. به همین جهت وجود وکیل و یا مشاور و کارشناس حقوقی مجرب می تواند در این زمینه موثر باشد.
در ارتباط با تنظیم قرارداد کار، اخذ وکیل می تواند کمک فراوانی به طرفین کند. اما به دلایل مختلف ممکن است دسترسی به وکیل وجود نداشته باشد. در این صورت بهترین گزینه برای تنظیم قرارداد های کاری، مشاوره حقوقی به صورت آنلاین و تلفنی است.
مشاوره های حقوقی آنلاین یا تلفنی مزیت های فراوانی دارد که برخورداری از شرایط مناسب اطلاعات حقوقی امکان پذیر است. از طریق مشاوره حقوقی می توان اطلاعات لازم در مورد نحوه تنظیم قرارداد کار از جمله قرارداد تمام وقت را کسب کرد. در واقع با کمترین هزینه و در کوتاه ترین زمان ممکن می توان بهترین قرارداد کاری را تنظیم کرد.
سایت وکیل کار 24 با بهره مندی از مشاوران و کارشناسان مجرب و متخصص در حوزه حقوق کار و ارائه خدماتی نظیر مشاوره های تخصصی حقوقی، می تواند شما را در تمامی مراحل تنظیم قرارداد کار راهنمایی نماید.
مشاوره حقوقی در ارتباط با تنظیم قرارداد کار توسط وکیل کار 24 به صورت تخصصی انجام می شود و یقینا می توانید به نتیجه دلخواه خود برسید. در هر صورت برای کسب مشاوره حقوقی در حوزه قوانین کار و تنظیم انواع قرارداد های کاری می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید.
منظور از قرارداد تمام وقت چیست؟
قرارداد تمام وقت، قراردادی است که طی آن کارگر متعهد می‌شود به میزان ساعات کار مقرر در قانون به کار مشغول باشد.
شرایط اساسی صحت قرارداد تمام وقت چیست؟
شرایط اساسی برای صحت کلیه قرارداد ها از جمله قرارداد تمام وقت شامل قصد و اهلیت طرفین، معین بودن و مشروعیت موضوع قرارداد می باشد.
بر اساس ساعت کار، قراردادها به طور کلی به چند دسته تقسیم بندی می شوند؟
بر اساس ساعت کار، قرارداد های کاری به دو نوع قرارداد تمام وقت و پاره وقت تقسیم بندی می شوند که شرایط و زمان کاری خاص خود را دارند.
